Κάλαντα Χριστουγέννων1

Χριστουγεννιάτικα κάλαντα, Κάλαντα πρωτοχρονιάς. Για να τα μάθουμε όλοι και να τα τραγουδάμε με χαρά:

Κάλαντα Χριστουγέννων

Καλήν εσπέραν άρχοντες / αν είναι ορισμός σας / Χριστού την Θείαν γέννησιν / να πω στ’ αρχοντικό σας.
Χριστός γεννάται σήμερον / εν Βηθλεέμ τη πόλη / οι ουρανοί αγάλλονται / χαίρει η φύσις όλη.
Εν τω σπηλαίω τίκτεται / εν φάτνη των αλόγων / ο βασιλεύς των ουρανών / και ποιητής των όλων.
Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι / το Δόξα εν υψίστοις / και τούτο άξιον εστί / η των ποιμένων πίστις.
Εκ της Περσίας έρχονται / τρεις μάγοι με τα δώρα / άστρο λαμπρό τους οδηγεί / χωρίς να λείψει ώρα.
Φτάνοντας στην Ιερουσαλήμ / με πόθο ερωτούσι / πού εγεννήθη ο Χριστός / να πάν να τον ευρώσι.
Δια Χριστόν ως ήκουσε / ο βασιλεύς Ηρώδης / αμέσως εταράχτηκε / κι έγινε θηριώδης.
Διοτί πολλά φοβήθηκε / δια την βασιλείαν / μην του την πάρει ο Χριστός / και χάσει την αξία.
Κράζει τους μάγους και ρωτά / πού ο Χριστός γεννάται / εν Βηθλεέμ ηξέρομε / ως η Γραφή διηγάται.
Τους είπε να υπάγουσι / και όπου τον ευρώσιν / αφού τον προσκυνήσουσιν / να παν να του ειπώσιν
Όπως υπάγει και αυτός / για να τον προσκυνήσει / με δόλο ως μισόθεος / για να τον αφανίσει.
Βγαίνουν οι Μάγοι τρέχοντας / και τον αστέρα βλέπουν / φως θεϊκό κατέβαινε / και με χαρά προστρέχουν.
Φτάνοντας εις το σπήλαιο / βρίσκουν την Θεοτόκο / και εβάστα στας αγκάλας της / τον Άγιόν της Τόκο.
Γονατιστοί τον προσκυνούν / και δώρα του χαρίζουν / σμύρνα χρυσό και λίβανο / θεό τον εφημίζουν.
Τη σμύρνα ‘ναι ως άνθρωπον / χρυσόν ως Βασιλέα / και λίβανον ‘ναι ως θεόν / σ’ όλην την ατμοσφαίρα.
Αφού τον προσκυνήσασιν / ευθύς πάλι μισεύουν / και τον Ηρώδη μελετούν / να πάνε για να εύρουν.
Άγγελος εκ των ουρανών / βγαίνει τους εμποδίζει / από άλλην οδό να πορευτούν / αυτός τους διορίζει.
Και πάλι άλλος Άγγελος / τον Ιωσήφ προστάζει / εις Αίγυπτο να πορευτεί / και εκεί να ησυχάζει.
Να πάρει και την Μαριάμ / μαζί με τον υιό της / γιατί ο Ηρώδης εζητεί / τον τόκο τον δικόν της.
Μη βλέποντας ο Βασιλεύς / τους μάγους να γυρίζουν / στην Βηθλεέμ επρόσταξε / παιδί να μην αφήσουν.
Χιλιάδες δεκατέσσερις / σφάζουν σε μια ημέρα / θρήνο κλαυθμό και οδυρμό / είχε κάθε μητέρα.
Και επληρώθη το ρηθέν / Προφήτου Ησαΐου / ως και των άλλων προφητών / και του Ιερεμίου.
Σ’ αυτό το σπίτι που ηρθαμε / πέτρα να μην ραγίσει / και ο νοικοκύρης του σπιτιου.
χίλιους χρόνους να ζήσει.
Και αφού σας καληνυχτίσουμε / πέστε να κοιμηθήτε / ολίγον ύπνον πάρετε / και ευθύς να σηκωθήτε.
Να βάλετε τα ρούχα σας / εμορφα να ντυθήτε / στην εκκλησία τρέξετε / εκεί να πορευθήτε.
Να ‘κούσετε με προσοχή / όλην την υμνωδίαν / του Ιησού μας του Χριστού / γέννησιν την Αγίαν.
Και όταν θα γυρίσετε / εις το αρχοντικό σας / ευθύς τραπέζι στρώσετε / βάλτε το φαγητό σας.
Και τον σταυρό σας κάνετε / γευθήτε ευμφρανθήτε / δώστε και κανενός φτωχού / όπου το εστερήτε.
Δώστε και μας τους κόπους μας / αν είναι ορισμός σας / και ο Χριστός μας πάντοτε / να είναι βοηθός σας.
…και του χρόνου..

Κάλαντα Πρωτοχρονιάς 

Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά, ψηλή μου δεντρολιβανιά
κι αρχή καλός μας χρόνος, εκκλησιά με τ’ άγιο θρόνος.

Αρχή που βγήκε ο Χριστός, άγιος και Πνευματικός,
στη γη να περπατήσει και να μας καλοκαρδίσει.

Αγιος Βασίλης έρχεται, άρχοντες το κατέχετε (ή “και δε μας καταδέχεται”),
από την Καισαρεία, συ’ σαι αρχόντισσα κυρία.

Βαστά εικόνα και χαρτί, Ζαχαροκάντιο ζυμωτή
χαρτί, χαρτί και καλαμάρι, δες και, δες και με το παλικάρι.

Το καλαμάρι έγραφε, την μοίρα του την έλεγε
και το, και το χαρτί ωμίλει, Αγιε μου καλέ Βασίλη.

Σ΄ αυτό το σπίτι που ΄ρθαμε, πέτρα, πέτρα να μη ραγίσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού, χίλια, χίλια χρόνια να ζήσει.
Και του χρόνου !

 

Ο μικρός τυμπανιστής

Μου’ παν έλα να πάμε να δεις, Χριστός γεννήθηκε στην άκρη της γης

κι εγώ γυρίζω απόψε στον ουρανό, τ’ αστέρι ψάχνω να’ βρω το φωτεινό

ραπαπαπαμ, ραπαπαπαμ

να με πάει στο μικρό βασιλιά,πέρα μακρυά.

Μεσ’ τη νύχτα παιδί μοναχό, τι δώρο να του φέρω που’ μαι φτωχό

φέρνω το τύμπανο που μόνο κρατώ, τα κάλαντα να παίξω για το Χριστό

ραπαπαπαμ, ραπαπαπαμ

το πιό ωραίο τραγούδι θα πω, για το Χριστό.

Μεσ’ τη φάτνη τα ζώα ξυπνούν, κι απ’ έξω ταπεινά βοσκοί προσκυνούν

στης Παναγιάς κρυμμένο την αγκαλιά, χρυσό στεφάνι φως φορεί στα μαλλιά

ραπαπαπαμ, ραπαπαπαμ

σαν με βλέπει η καρδια μου χτυπά και μου γελά.

 

Χιόνια στο καμπαναριό

που χριστούγεννα σημαίνει,

χιόνια στο καμπαναριό ξύπνησ’ όλο το χωριό

ντιν, ντιν, νταν / ντιν, ντιν, νταν / ντιν, ντιν, νταν / ντιν, ντιν, νταν, ντιν, νταν
Κι όλοι παν στην εκκλησιά, το Χριστό να προσκυνήσουν

κι όλοι παν στην εκκλησιά, λάμπει απόψε η Παναγιά

ντιν, ντιν, νταν / ντιν, ντιν, νταν / ντιν, ντιν, νταν, ντιν, ντιν, νταν, ντιν, νταν
Κι εγεννήθηκες χωρίς στρωματάκι καλέ μας Χριστούλη / κι εγεννήθηκες χωρίς μια σκουφίτσα να φορείς

ντιν, ντιν, νταν / ντιν, ντιν, νταν / ντιν, ντιν, νταν, ντιν, ντιν, νταν, ντιν, νταν.

 

Τρίγωνα κάλαντα

σκόρπισαν παντού / κάθε σπίτι μια φωλιά του μικρού Χριστού

τρίγωνα κάλαντα μεσ’ τη γειτονιά, ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά

Άστρο φωτεινό, θα’ βγει γιορτινό, μήνυμα θα φέρει από τον ουρανό

Τρίγωνα κάλαντα στο μικρό χωριό, και χτυπά Χριστούγεννα το καμπαναριό

τρέχουν τα παιδιά, μέσα στο χιονιά, ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά

μέσ’ τη σιγαλιά, ανοίγει η αγκαλιά, κι έκαναν’ η αγάπη στην καρδιά φωλιά

Τρίγωνα κάλαντα σκόρπισαν παντού, κάθε σπίτι μια φωλιά του μικρού χριστού,

τρίγωνα κάλαντα στο μικρό χωριό και χτυπά Χριστούγεννα το καμπαναριό.

 

Άγια Νύχτα

σε προσμένουν, με χαρά οι Χριστιανοί

και με πίστη ανυμνούμε, το Θεό δοξολογούμε

μ’ ένα στόμα μια φωνή, ναι με μια φωνή.

Η ψυχή μας φτερουγίζει, πέρα στ’ άγια τα βουνά,

όπου ψάλλουν οι άγγελοι απ’ τα ουράνια θεία μέλη,

στο σωτήρα ωσαννά, ψάλλουν ωσαννά.

Στης Βηθλεέμ ελάτε όλοι τα βουνά τα ιερά

και με ευλάβεια μεγάλη κει που τ’ άγιο φως προβάλλει

προσκυνήστε με χαρά, ναι με μιά χαρά.

 

Πάει ο παλιός ο χρόνος

ας γιορτάσουμε παιδιά

και του χωρισμού ο πόνος ας κοιμάται στην καρδιά.

Γέρε χρόνε φύγε τώρα, πάει η δική σου η σειρά,

ήρθε ο νέος με τα δώρα, με τραγούδια, με χαρά.

Μα κι αν φεύγεις μακριά μας, στην καρδιά μας πάντα ζει

κάθε λύπη και χαρά μας που περάσαμε μαζί.

Όλα γύρω χιονισμένα, όλα γύρω παγωνιά,

μα θα λιώσουν ένα-ένα, με τη νέα τη χρονιά.

 

Αχ έλατο, αχ έλατο

μ’ αρέσεις, πως μ’ αρέσεις!

Τι ωραία την πρωτοχρονιά, μας φέρνεις δώρα στα κλαδιά

Αχ έλατο, αχ έλατο, μ’ αρέσεις πως μ’ αρέσεις!

Αχ έλατο, αχ έλατο, τι δίδαγμα η στολή σου

ελπίδα εμπνέει σταθερή και θάρρος πάντα στη ζωή

Αχ έλατο, αχ έλατο, μ’ αρέσεις πως μ’ αρέσεις!

Αχ έλατο, αχ έλατο, τα πράσινα σου φύλλα,

τα βγάζεις με καλοκαιριά και τα φορείς με το χιονιά,

Αχ έλατο, αχ έλατο, τα πράσινα σου φύλλα!

 

Photocredit: onbpernatale.altervista.org

πηγή: el.wikisource.org