Η εμφάνιση ενός τικ στο παιδί συνήθως αναστατώνει τους γονείς. Τα τικ είναι αιφνίδιες, επαναλαμβανόμενες, μη ρυθμικές κινήσεις (κινητικά τικ) και αναφωνήσεις (φωνητικά τικ) που σχετίζονται με διακριτές μυϊκές ομάδες. Τα κινητικά βασίζονται στην κίνηση, ενώ τα φωνητικά συνιστούν ήχους που παράγονται ακούσια με το πέρασμα του αέρα μέσα από τη μύτη, το στόμα και το λαιμό.
Δεν αντέχουμε να το βλέπουμε και είμαστε ιδιαίτερα αναστατωμένοι καθώς τις τελευταίες ημέρες το παιδί μας ανοιγοκλείνει τα μάτια του έντονα. Αφού ο οφθαλμίατρος διαβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, απευθυνθήκαμε στον παιδίατρο, ο οποίος μας είπε ότι ενδεχομένως να πρόκειται για κάποιο τικ. Τι πρέπει να κάνουμε;
Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος και συγγραφέας αρκετών βιβλίων μεταξύ των οποίων τα “Οι γονείς κάνουν τη διαφορά” και “Μεγαλώστε ευτυχισμένα παιδιά” κυρία Αλεξάνδρα Καππάτου μας συμβουλεύει.
Όπως επισημαίνει στο 73% των περιπτώσεων με την κατάλληλη φροντίδα τα τικ υποχωρούν σε μεγάλο βαθμό ή και εξαφανίζονται καθώς το παιδί μεγαλώνει.
Τα συνηθέστερα τικ είναι:
- το άνοιγμα-κλείσιμο των βλεφάρων
- η ανύψωση των φρυδιών
- η κίνηση του πηγουνιού
- το καθάρισμα του λαιμού
- η ανύψωση των ώμων
- το τίναγμα των μπράτσων, δαχτύλων, χεριών
- οι ιδιοτυπίες στο βάδισμα
- το φύσημα της μύτης
- οι γκριμάτσες
- το ρέψιμο
Τι πρέπει να κάνουμε;
Μόλις διαπιστώσουμε ότι το παιδί παρουσιάζει κάποιο τικ, ζητάστε άμεσα τη βοήθεια ειδικού. Να φροντίζουμε να εξαλείφουμε παράγοντες που συνέβαλαν στη δημιουργία του τικ όπως εκζέματα, βλεφαρίτιδες κλπ.
- Να κατανοήσετε τι ακριβώς είναι το τικ και ότι εκδηλώνεται παρά τη θέληση του παιδιού.
Για το παιδί είναι απαραίτητη η εξήγηση ώστε να κατανοήσει το πρόβλημα. Σε αυτό το στάδιο μετρά η σχέση εμπιστοσύνης που θα επιτρέψει στο παιδί να ηρεμήσει από το άγχος και να ενισχυθεί η σχέση του με τους άλλους, όπως με τους συμμαθητές του.
Να γνωρίζετε ότι ο ρόλος σας είναι σημαντικός γιατί τα τικ, κυρίως στην αρχή τους, μπορεί να ξεπεραστούν εύκολα με τη συνεργασία σας. 6 βασικά tips:
- Να έχετε υπομονή και επιμονή.
- Να μην ασχολείστε με το σύμπτωμα.
- Να μην κατηγορείτε ούτε να υποτιμάτε το παιδί.
- Να μην το πιέζετε, προκαλώντας του άγχος.
- Να το ενθαρρύνετε και να το ενισχύετε.
- Να επικοινωνείτε με το σχολείο του για να τηρείται κι εκεί η ίδια στάση.
Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες στο site www.akappatou.gr
