Περιορίστε την «μωρουδιακή» ομιλία στους πρώτους εννέα μήνες. 

Είναι γεγονός ότι τα παιδιά μαθαίνουν να μιλούν κατά πολύ χάρη στη μίμηση, λένε αυτά που ακούν χωρίς καμιά φορά να γνωρίζουν τη σημασία τους. Η παρατεταμένη χρήση «μωρουδιακού» λόγου μπορεί να συγχύσει το παιδί και να αποτελέσει κακό πρότυπο. Λέγοντας «μωρουδιακή» ομιλία δεν εννοούμε τους ήχους και τις συλλαβές που παράγονται συνήθως από τον 4^ο ως τον 9^ο μήνα, τα οποία πρέπει να ενισχύονται. Εννοούμε τη μορφή του λόγου που ακολουθεί όταν το παιδί απλοποιεί ή παραλείπει φθόγγους. Αυτό είναι φυσιολογικό από τον πρώτο ως περίπου τον τέταρτο ή πέμπτο χρόνο, αλλά δεν πρέπει να αναπαράγεται από τον ενήλικα επειδή είναι «χαριτωμένο». Όταν το παιδί παραλείπει ή αντικαθιστά ένα φθόγγο, μη μιμείστε την ομιλία του, αλλά επαναλάβετε αυτό που είπε με σωστή άρθρωση. Κάποιοι ειδικοί αποτρέπουν τους γονείς από τη «μωρουδιακή» ομιλία τελείως, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι προσφέρει στο παιδί μια ποικιλία ερεθισμάτων για να μιμηθούν. Δε θα πάρουμε θέση σε αυτό αλλά θα υποστηρίξουμε ότι, αν χρησιμοποιείται αυτή η ομιλία, θα πρέπει να παύει μετά τους εννέα μήνες, πριν δηλαδή από τις πρώτες λέξεις του παιδιού.

Μιλάτε καθαρά.

  Τονίζουμε τη σημασία της παροχής καλού μοντέλου για το παιδί, ας γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι. Καθαρή ομιλία σημαίνει ακριβή άρθρωση, ακόμα κι αν αυτή ενέχει μια υπερβολή. Δεν πρέπει να βιάζουμε το λόγο, να παραλείπουμε ή να αλλοιώνουμε ήχους. Προφέροντας προσεκτικά όλους τους ήχους δίνουμε ένα καλό δείγμα του κάθε ήχου. Το παιδί θα μιμηθεί τον καλό ή τον κακό λόγο, θα καταλάβει όμως τον καλό, καθαρό, ακριβή λόγο πολύ πιο γρήγορα και θα τον μιμηθεί, αν του δοθεί η ευκαιρία. Μιλάτε αργά.  Συνήθως, στην προσπάθεια να μιλήσει κάποιος καθαρά επιβραδύνει το ρυθμό ομιλίας του, αν και  είναι πιθανό να είναι ο λόγος αργός αλλά όχι καθαρός. Μπορείτε να μιλάτε πιο αργά προσπαθώντας να τονίζετε την άρθρωση, δίνοντας έμφαση στα σύμφωνα που εκφέρετε. Είναι πιο εύκολο για το παιδί να ακούσει και να κατανοήσει την αργή ομιλία. Τα παιδιά δεν έχουν τη δυνατότητα να επεξεργαστούν το λόγο με την ίδια ταχύτητα, οπότε επιβραδύνοντας το ρυθμό αυξάνουμε την κατανόηση του παιδιού. Μιλάτε πιο αργά στα παιδιά απ΄ ότι στους μεγάλους, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει χρήση μικρότερων προτάσεων.

 Ενθαρρύνετε το παιδί να σας κοιτά όταν μιλάτε. 

Στην εκμάθηση του λόγου δεν εμπλέκονται μόνο τα αυτιά και το στόμα, αλλά όλες οι αισθήσεις,  όπως η όραση, η αίσθηση, η ακοή. Το παιδί θα μάθει γρηγορότερα να μιλάει αν προσέχει τον ομιλητή. Έχουμε τονίσει και νωρίτερα την ιδιαίτερη σημασία της βλεμματικής επαφής. Το παιδί θα πρέπει να σας κοιτάζει όταν μιλάτε και όταν σας μιλάει. Το ένα τρίτο περίπου από τους ήχους που παράγουμε είναι ορατοί στην εκφορά τους και το παιδί πρέπει να διδαχθεί να τους παρατηρεί. Αυτό μπορεί να γίνει εάν η διαδικασία αυτή είναι διασκεδαστική. Ένα  παιχνίδι που γίνεται, για  παράδειγμα, ψιθυρίζοντας μπορεί να ευχαριστήσει πολύ το παιδί, ή και να το μαντεύει το παιδί τι λέτε διαβάζοντας μόνο τα χείλη.

Από : Γιαννακόπουλο Δημήτρη, Λογοπαιδικός.

ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΓΡΑΦΗ:

Π. Ράλλη 232, Νίκαια, Αθήνα, τηλ: 210 4900666