Το φαγητό παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη ζώή μας. Πολλές φορές αντί  “Τρώω για να ζήσω” εφαρμόζουμε το αντίθετο “Ζω για να τρώω”. Πολλοί είναι που χρησιμοποιούν το φαγητό σαν συναισθηματική κάλυψη, σαν ηρεμιστικό. Τότε είναι που ξεκινούν τα προβλήματα.Ένας μεγάλος αριθμός υπέρβαρων ατόμων η σχέση του φαγητού που κάνει έχει άμεση σχέση με τα συναισθήματα που νιώθει εκείνη τη στιγμή. Ξεκινούν δίαιτα μετρώντας θερμίδες, τρώγωντας νερόβαστες σαλάτες διότι αυτό είναι καλό και υγιεινό ή βαπτίζουν κακό και αμαρτωλό το αγαπημένο τους κουτί με τα σακολατάκια. Χρησιμοποιούν το φαγητό σαν συναισθηματική κάλυψη, σαν ένα τρόπο, μέσα απο το οποίο να μπορούν να πάρουν κατι καλό από τον έξω κόσμο. Τότε είναι που θα πρέπει να ξεκινήσουν και να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα!

        “Φάτε” τη ζωή όχι… τα σοκολατάκια

Πώς να κόψετε το υπερβολικό φαγητό από τη ζωή σας;

Tο υπεβολικό φαγητό έχει καταλάβει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή σας. Το έχετε βάλει, χωρίs να τo συνειδητοποιείτε, σε τέτοια θέση, που να καλύπτει σχεδόν oλεs σαs τιs ανάγκες, έστω ωs υποκατάστατο! Αν λοιπόν οι επιθετικοί τρόποι εκτόπισης του με τη δίαιτα έχουν αποτύχει, δεν σαs μένει παρά να του αφαιρέσετε μία μία τις εξουσίες του, ώσπου να βρεθεί στην …απ’ έξω. Μπορείτε να το κάνετε, αρκεί να το πιστέψετε! Τότε θα βρείτε την υπομονή και το κουράγιο, που επίσης σαs χρειάζονται, για να δείτε ένα ένα κιλάκι να σαs αποχαιρετά ανεπιστρεπτί.

Αγαπήστε τον εαυτό σας

Αγαπήστε τον εαυτό σας. Νιώστε συγκατάβαση, νιώστε τρυφερά για τον αδύναμο εαυτό σας, που είναι και αυτός αξιαγάπητος. Δεν βλάπτει κανέναν με τη συνήθειά του αυτή, εκτός από τον ίδιο. Ακούτε αρκετά αυτό το παιδί μέσα σας τώρα που μεγαλώσατε; Ή μήπως τρώει και δεν μιλάει;

«Ακούσιε», ανταποκριθείτε σε κάθε σας  ανάγκη.

Π.χ. νιώθετε κουρασμένος/η. Πως αντιδράτε; Mήπως αγνοώντας  τις  αισθήσεις σας για να ανταποκριθείτε μεροληπτικά σε ανάγκες των άλλων και όχι στις δικές σας; Δίνουν οι  άλλοι σημασία στις δικές σαs ανάγκες ή σας αφήνουν «πεινασμένο/η» και ακάλυπτο/η;

Δεν σκεφτόμαστε «άσπρο-μαύρο».

«Τα καταφέρνω -δεν τα καταφέρνω», «είμαι σωστός-είμαι λάθος», «είναι καλός – είναικακός μαζί μου», «είτε φταίω εγώ – είτε φταίς εσύ». Αν είστε εσείς ο σωστός/η σωστή, κανείε δεν σας αγαπάει. Αν είναι ο άλλος, δεν νιώθετε καλά με τον εαυτό σας.  Αθτός  ο Tponos τού σκέπτεσθαισας οδηγεί σε συναισθηματικό αδιέξοδο. Και από εκεί, στο ψυγείο.

Βρείτε τρόπους να επιλύετε τις διαφορές με τους άλλους

Μη φοβάστε τον διάλογο. Ο παραγωγικός διάλογος δεν είναι ανταλλαγή πυρών, δεν οδηγεί σε νικητές και ηττημένους, ούτε σε διχασμό, αλλά ούτε και σε ταύτιση απόψεων. Είναι ένας τρόπος να κατανοηθεί η πλευρά του καθενός από τον,άλλο. Όλοι κάνουμε λάθη στην επικοινωνία, τα οποία μπορούν να κάνουν το συνομιλητή μας να” κλειστεί”. Κάντε εσείς την αρχή, διεκδικώντας να σας ακούσει και να σας καταλάβει η άλλη πλευρά. Και σ’ αυτό μην επιτρέψετε τον εαυτό σας να τα παρατήσει! Αν δεν βγαίνει τίποτα σήμερα, συνεχίστε τον διάλογο αύριο. Χτίστε τις γέφυρες της επικοινωνίας σταδιακκά μαζί με τους άλλους, με υπομονή κι επιμονή.

Ποιος σας προκαλεί θυμό;

 Υπάρχει κάποιος  τομέας στη ζωή σας  όπου νιώθετε να δίνετε και να μην παίρνετε; Να σας εκμεταλλεύονται; Να μη διεκδικείτε αυτά που δικαιούσθε; Και το χειρότερο, να κρύβετε τον θυμό σας πίσω από μια γελαστή μάσκα; Διεκδικείστε αυτά που θέλετε. Προσέξτε, πρέπει να μπορείτε να αποδείξετε ότι είναι δίκαιες οι διεκδικήσεΐς σας. Αλλο διεκδίκηση, άλλο εκδίκηση, να ανταποδώσετε δηλαδή στους άλλους αυτά που σας  κάνουν.

Αφήστε το εαυτό σας να νιώσει συναισθήματα

 Αν δεν μπορείτε να εκφράσετε στους άλλους τις ανάγκες ή τα συναισθήματά σας τουλάχιστον αφήστε τον εαυτό σας να τα νιώσει. Δεν εξαφανίζονται όταν τα καταπίνετε, απλά μεταλλάσσονται σε άλλα συναισθήματα: διάχυτη θλίψη, απογοήτευση, αίσθημα κενού και …πείνα!

Αναζητήστε ψυχική ηρεμία, όχι στομαχική ζεστασιά.

Σκεφτείτε μήπως σας λείπει η τρυφερότητα, λεκτική και σωματική. Αναζητήστε την από τους ανθρώπους  που σας περιβάλλουν. Τη δικαιούσθε από αυτούς που σας αγαπούν.

Αφήστε τους άλλους να σας πλησιάσουν.

Υπάρχουν άνθρωποι που  σας αγαπούν θέλουν να σας πλησιάσουν και δεν τους αφήνετε εσείς. Δεν εμπιστεύεστε τις προθέσεις τους. Ή δεν ανταποδίδετε την προσέγγιση, γιατί είστε ντροπαλοί. Και μετά νιώθετε μοναξιά…

Παθητικότητα. Ο μεγάλος μας εχθρός.

Νιώστε τη  χαρά να ζείτε τη ζωή σας από τη θέση τού δράστη και όχι του θεατή. Η παθητικότητα είναι ένας  πολύ ύπουλος σύμμαχος. Δεν σας ζητάει τίποτα, δεν σας  δίνει τίποτα. Δεν ρισκάρει τίποτα, δεν κερδίζει τίποτα. Δράστε, ζήστε, «Φάτε» τη ζωή, όχι τα σοκολατάκια!

Άρθρο: κα.Ελισάβετ Παπανδρέου, Ψυχολόγος